Wzruszający list napisany w 1943 roku przez Marcel'a Brion - jeńca Stalagu XXB w Malborku do swojego malutkiego synka Yves.
24 czerwca 1943. Mój najdroższy mały Yves. Już od pewnego czasu nie miałem od Ciebie wieści, mam nadzieję, że jesteś nadal zdrowy, i że dzięki temu pięknemu słońcu opaliłeś się, myślisz iść wkrótce do szkoły, kiedy skończysz pięć lat. Ja jestem ciągle zdrowy i myślę dużo o Tobie. Byłbym szczęśliwy mogąc zabrać Cię na kąpiele nad morzem, obecnie dużo się przemieszczam i zaczynam być zmęczony. Nie mogę się doczekać końca tej wojny, żeby móc cię mieć przy sobie i żebyś mógł poznać swojego tatę. Opuszczam Cię teraz i idę spać całując cię z całego swego serduszka. Twój tatuś, który Cię uwielbia. Marcel
24 juin 1943. Mon cher petit Yves. - Voila un petit moment que je n'ai pas de tes nouvelles, j'espère que tu es toujours en bonne santé et que par ce beau soleil tu dois te faire brunir, penses-tu aller à l'école bientôt, tu vas avoir cinq ans. Moi la santé est toujours très bonne et je pense beaucoup à toi. Je serais heureux de pouvoir t'emmener te baigner avec moi à la mer, en ce moment je roule beaucoup et je commence à être fatigué. Vivement la fin de cette guerre pour que je puisse t'avoir avec moi et que tu connaisses ton petit papa. Je te quitte pour aller me coucher en t'embrassant de tout mon petit cœur. Ton petit papa qui t'adore. Marcel
Podziękowania za nadesłanie listu i zgodę na udostępnienie dla Yves Brion oraz za przetłumaczenie dla Pawła Głogowskiego!