W obiektywie Andrzeja Gilewskiego
29 listopada 2014
Wizja przyszłości - czyli jak w 1900 roku myślano o roku 2000
Od razu przyznajemy, że nie mamy pocztówki Malborka z początku XX wieku (wydawane były głównie w latach 1900-10), nawet nie wiemy czy takowa istniała, może tak, są z naszych terenów znane ze Sztumem i z Kwidzynem. Sądząc po zamieszczonych na pocztówkach symbolach pocztówka z Malborkiem powinna być podobna. W każdym razie jak ktoś taką ma ;) to prosimy o skan, chętnie opublikujemy.
Ciekawe są na pocztówkach powtarzające się motywy, chociaż widniejący na ostatniej - latający rower bije wszystko na głowę ;)
Ciekawe są na pocztówkach powtarzające się motywy, chociaż widniejący na ostatniej - latający rower bije wszystko na głowę ;)
Oto obecnie znane: Kwidzyn i Sztum
Kwidzyn (e-kwidzyn.pl)
Sztum (Marienburg.pl)
Jak popularna to była dziedzina ówczesnej "twórczości pocztówkowej", ukazują pocztówki dotyczące innych miast z niesamowitym czarnoskórym Dżentelmenem w Białęj:
Biała (Beskidia.pl)
Biała (Beskidia.pl)
Cieszyn (Beskidia.pl)
Lidzbark Warmiński ( Goldap.pl)
Malborka nie ma, chociaż przy obecnych możliwościach edytorskich można by stworzyć na podstawie widocznych motywów swoją "starą pocztówkę". Pozdrawiamy!
Wizyta prezydenta Paula von Hindenburga w Malborku - 1931
Wizyta prezydenta Paula von Hindenburga w Malborku 13 czerwca 1931 roku (?).
Fotografia: Karl Muller, Photogr. Atelier, Marienburg W.Pr. Langgasse 10.
Fotografia wykonana przy obecnym kościele św. Jana
Fotografia: Karl Muller, Photogr. Atelier, Marienburg W.Pr. Langgasse 10.
Fotografia wykonana przy obecnym kościele św. Jana
źródło: ebay
28 listopada 2014
Nagroda Baszty Maślankowej 2014
źródło: Malbork.NaszeMiasto.pl
fragment:
W kategorii "Osobowość Roku" wyróżnienie otrzymali Bożena Belcarz - dyrygentka malborskiego chóru Lutnia oraz Bernard Jesionowski - człowiek wielu pasji, m.in. pasjonat lokalnej historii, a nagroda główna powędrowała do Jerzego Kapejewskiego, prezesa stowarzyszenia Koło Przewodników Malborskich.
W kategorii "Wolontariusz" - dla osoby oddanej swojej misji, społecznikowi z „krwi i kości” - wyróżnienie otrzymali: Kamila Stahn (ZHP), Waldemar Sadowski (Polski Związek Niewidomych) i Janusz Gutkowski (koordynator zbiórek żywności dla osób w potrzebie z Malborka). Basztę Maślankową odebrał Szymon Klein, miłośnik historii, Żuław, specjalista w dziedzinie fire-show (wraz ze swoimi towarzyszami co roku wspiera m.in. Wielką Orkiestrą Świątecznej Pomocy).
Mecenasem roku została firma Leier Malbork, a w jej imieniu nagrodę główną przyjął prezes Mirosław Rogaczewski. W tym przypadku nagradzano przedsiębiorstwa i instytucje za wspólne działania na rzecz środowiska lokalnego. Wyróżnione zostały też firmy An-Mar oraz Malnaft.
Kategoria czwarta - „Projekt Roku” - to znów zwrócenie uwagi na to, co robią lokalne organizacje pozarządowe. Kapituła uznała, że projektem numer 1 w mijającym roku był pomysł Stowarzyszenia Inicjatyw Kulturalnych MaKULl@TURA, które w starym, zapomnianym budynku (wynajętym od miasta) stworzyło miejsce, które teraz żyje. Powstała tam Przestrzeń Aktywności Twórczej MaKUL@TURA...
fragment:
W kategorii "Osobowość Roku" wyróżnienie otrzymali Bożena Belcarz - dyrygentka malborskiego chóru Lutnia oraz Bernard Jesionowski - człowiek wielu pasji, m.in. pasjonat lokalnej historii, a nagroda główna powędrowała do Jerzego Kapejewskiego, prezesa stowarzyszenia Koło Przewodników Malborskich.
W kategorii "Wolontariusz" - dla osoby oddanej swojej misji, społecznikowi z „krwi i kości” - wyróżnienie otrzymali: Kamila Stahn (ZHP), Waldemar Sadowski (Polski Związek Niewidomych) i Janusz Gutkowski (koordynator zbiórek żywności dla osób w potrzebie z Malborka). Basztę Maślankową odebrał Szymon Klein, miłośnik historii, Żuław, specjalista w dziedzinie fire-show (wraz ze swoimi towarzyszami co roku wspiera m.in. Wielką Orkiestrą Świątecznej Pomocy).
Mecenasem roku została firma Leier Malbork, a w jej imieniu nagrodę główną przyjął prezes Mirosław Rogaczewski. W tym przypadku nagradzano przedsiębiorstwa i instytucje za wspólne działania na rzecz środowiska lokalnego. Wyróżnione zostały też firmy An-Mar oraz Malnaft.
Kategoria czwarta - „Projekt Roku” - to znów zwrócenie uwagi na to, co robią lokalne organizacje pozarządowe. Kapituła uznała, że projektem numer 1 w mijającym roku był pomysł Stowarzyszenia Inicjatyw Kulturalnych MaKULl@TURA, które w starym, zapomnianym budynku (wynajętym od miasta) stworzyło miejsce, które teraz żyje. Powstała tam Przestrzeń Aktywności Twórczej MaKUL@TURA...
27 listopada 2014
Jak ratować domy podcieniowe?
źródło informacji: LINK
Pasjonaci, właściciele domów podcieniowych, historycy sztuki, konserwatorzy zabytków, przedstawiciele samorządu i organizacji pozarządowych porozmawiają o tym, co należy zrobić, by ratować te zabytki. Na spotkanie w sobotę, 29 listopada, CSE „Światowid” zaprasza wszystkich, którym temat domów podcieniowych jest bliski.
Do dyskusji o tym, co i kto - dziś oraz w przyszłości - powinien zrobić, by ratować drewnianą architekturę regionalną Żuław, w tym domy podcieniowe, jak również do osobistego zaangażowania się w działania na rzecz zabytków, będą zachęcać uczestników eksperci:
- dr Iwona Liżewska - historyk sztuki, specjalistka w zakresie architektury regionalnej, kierownik olsztyńskiego oddziału Narodowego Instytutu Dziedzictwa,
- Dariusz Chmielewski - pomorski wojewódzki konserwator zabytków,
- dr Jerzy Domino - historyk sztuki, pracownik elbląskiej delegatury Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Olsztynie,
- Marek Opitz - prezes Stowarzyszenia Miłośników Nowego Dworu Gdańskiego Klub Nowodworski, pomysłodawca i realizator wielu przedsięwzięć na rzecz regionu, właściciel domu podcieniowego w Żelichowie / Cyganku.
Pasjonaci, właściciele domów podcieniowych, historycy sztuki, konserwatorzy zabytków, przedstawiciele samorządu i organizacji pozarządowych porozmawiają o tym, co należy zrobić, by ratować te zabytki. Na spotkanie w sobotę, 29 listopada, CSE „Światowid” zaprasza wszystkich, którym temat domów podcieniowych jest bliski.
Do dyskusji o tym, co i kto - dziś oraz w przyszłości - powinien zrobić, by ratować drewnianą architekturę regionalną Żuław, w tym domy podcieniowe, jak również do osobistego zaangażowania się w działania na rzecz zabytków, będą zachęcać uczestników eksperci:
- dr Iwona Liżewska - historyk sztuki, specjalistka w zakresie architektury regionalnej, kierownik olsztyńskiego oddziału Narodowego Instytutu Dziedzictwa,
- Dariusz Chmielewski - pomorski wojewódzki konserwator zabytków,
- dr Jerzy Domino - historyk sztuki, pracownik elbląskiej delegatury Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Olsztynie,
- Marek Opitz - prezes Stowarzyszenia Miłośników Nowego Dworu Gdańskiego Klub Nowodworski, pomysłodawca i realizator wielu przedsięwzięć na rzecz regionu, właściciel domu podcieniowego w Żelichowie / Cyganku.
Stary Malbork jest rok 2008
Czy wiecie, że w roku 2008 strona StaryMalbork.pl wyglądała tak:
To dużoooooo wspomnień z tamtych czasów :))))
Przekaż 1% - Warsztaty Terapii Zajęciowej w Koniecwałdzie
Jeżeli nie wiecie co zrobić ze swoim 1% w nadchodzącym rozliczeniu - to warto przekazać tą drobną kwotę tym wspaniałym dzieciakom z Koniecwałdu :)))
26 listopada 2014
Izabela Chojnacka-Skibicka - autorka
Mam nadzieję, że wkrótce uda się wydać kolejną powieść autorki a tym czasem trochę informacji o Pani Izabeli:
82-200.pl - fragment wywiadu z autorką
Czy „Miłość na gruzach Kosowa” jest Twoim pamiętnikiem, czy wkrada się tu również fikcja literacka?
I.S. Absolutnie nie mogłam sobie pozwolić na żadną fikcję, więc wszystko, co opisałam to szczera prawda. Spisując wspomnienia liczyłam się z tym, że prędzej, czy później wpadną w ręce kogoś, kto zna Kosowo równie dobrze, a nawet lepiej, niż ja.
Dlaczego napisałaś tę powieść? Czy chciałaś rozliczyć się z przeszłością czy przeciwnie, żeby nie zapomnieć?
I.S. Gdybym nie napisała tej powieści w zaprzyjaźnionej bibliotece w Tczewie nie mogłabym wypożyczyć żadnej książki ;) A tak poważnie, to rzeczywiście napisałam ją najpierw za namową pań bibliotekarek, które uznały, że warto o tym opowiedzieć na szerszym forum i kibicowały mi mobilizując mnie bardzo. Kolejny zaś powód to autoterapia. Nie jest łatwo spisywać swoje wspomnienia, tym bardziej te niemiłe, ale dzięki tej książce nabrałam dystansu do swoich przeżyć. No i męczyło mnie opowiadanie tego samego każdemu ze znajomych. A tak, to wciskam książkę i mam z głowy :)
Ile książek już sprzedałaś, czy planujesz kolejny dodruk?
I.S. Książka wydana została dwa razy. Pierwsze wydawnictwo wykorzystało moją naiwność i niewiedzę, jeśli chodzi o wydawanie książek. Sprzedali raptem kilkadziesiąt egzemplarzy. Kolejne zaś, Sprzedaż Dobrej Książki z Tczewa książkę wydało, o ile pamiętam w 3000 egz... Szybko zniknęła z półek. W tej chwili dodrukowaliśmy kilkaset egzemplarzy, bo faktycznie zapotrzebowanie jest nadal...
O książce:
Kosowo, fascynujące, niezależne, zbuntowane... Kiedy w Walentynki 2000 roku przekraczałam granicę, nie miałam pojęcia, że wkraczam w głąb kipiącego "kotła bałkańskiego". Jeszcze ziemia miała kolor i zapach krwi.. Trzy lata żyłam wśród ludzi, których celem życiowym było dążenie do uzyskania niepodległości, ale jednocześnie masowa emigracja tam, gdzie czekało ich "lepsze życie". Tam na świat przyszła moja córka, tam przeżyłam swoją gehennę, tam słowo WOLNOŚĆ stało się dla mnie tylko słowem.
82-200.pl - fragment wywiadu z autorką
Czy „Miłość na gruzach Kosowa” jest Twoim pamiętnikiem, czy wkrada się tu również fikcja literacka?
I.S. Absolutnie nie mogłam sobie pozwolić na żadną fikcję, więc wszystko, co opisałam to szczera prawda. Spisując wspomnienia liczyłam się z tym, że prędzej, czy później wpadną w ręce kogoś, kto zna Kosowo równie dobrze, a nawet lepiej, niż ja.
Dlaczego napisałaś tę powieść? Czy chciałaś rozliczyć się z przeszłością czy przeciwnie, żeby nie zapomnieć?
I.S. Gdybym nie napisała tej powieści w zaprzyjaźnionej bibliotece w Tczewie nie mogłabym wypożyczyć żadnej książki ;) A tak poważnie, to rzeczywiście napisałam ją najpierw za namową pań bibliotekarek, które uznały, że warto o tym opowiedzieć na szerszym forum i kibicowały mi mobilizując mnie bardzo. Kolejny zaś powód to autoterapia. Nie jest łatwo spisywać swoje wspomnienia, tym bardziej te niemiłe, ale dzięki tej książce nabrałam dystansu do swoich przeżyć. No i męczyło mnie opowiadanie tego samego każdemu ze znajomych. A tak, to wciskam książkę i mam z głowy :)
Ile książek już sprzedałaś, czy planujesz kolejny dodruk?
I.S. Książka wydana została dwa razy. Pierwsze wydawnictwo wykorzystało moją naiwność i niewiedzę, jeśli chodzi o wydawanie książek. Sprzedali raptem kilkadziesiąt egzemplarzy. Kolejne zaś, Sprzedaż Dobrej Książki z Tczewa książkę wydało, o ile pamiętam w 3000 egz... Szybko zniknęła z półek. W tej chwili dodrukowaliśmy kilkaset egzemplarzy, bo faktycznie zapotrzebowanie jest nadal...
O książce:
Kosowo, fascynujące, niezależne, zbuntowane... Kiedy w Walentynki 2000 roku przekraczałam granicę, nie miałam pojęcia, że wkraczam w głąb kipiącego "kotła bałkańskiego". Jeszcze ziemia miała kolor i zapach krwi.. Trzy lata żyłam wśród ludzi, których celem życiowym było dążenie do uzyskania niepodległości, ale jednocześnie masowa emigracja tam, gdzie czekało ich "lepsze życie". Tam na świat przyszła moja córka, tam przeżyłam swoją gehennę, tam słowo WOLNOŚĆ stało się dla mnie tylko słowem.
Polecam i czekam na kolejną powieść autorki! :)))
Spotkanie autorskie z Markiem Stokowskim w Mediatece
informacja: 82-200.pl
Mediateka Miejska Biblioteka Publiczna w Malborku zapraszają na spotkanie autorskie z pisarzem i poetą MARKIEM STOKOWSKIM. Spotkanie odbędzie się w czwartek 4 grudnia br. o godzinie 17.00 w Mediatece w CKiE Szkoła Łacińska, Stare Miasto 42.
Marek Stokowski opowie o „Kinie krótkich filmów”, MUMIO, podróżach po ukochanych Żuławach i o pewnym bardzo ważnym psie….
Marek Stokowski - pisarz, poeta, autor humoresek poetyckich, książek popularnonaukowych i edukacyjnych poświęconych zakonowi krzyżackiemu i jego zamkom. Wieloletni pracownik Muzeum Zamkowego w Malborku. Postać legendarna Młodzieżowego Koła Przyjaciół Zamku, który swoją pasją historyczną zaraził wiele pokoleń młodych ludzi. Najmłodsi uczą się historii Malborka z książek „Legendy i opowieści zamku Malbork” autorstwa Marka Stokowskiego.
W roku 2004r. wydano powieść historyczną „Błazen” pisarza, rok później pojawiła się powieść współczesna pt. „Samo-loty”. Następnie czytelnicy otrzymali „Stroiciela lasu”, powieść nominowaną do Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus za rok 2010.
15 września br. premierę miało „Kino krótkich filmów” - powieść przyjęta z entuzjazmem przez czytelników i słuchaczy radiowej Trójki, która objęła patronat medialny książki.
Samo-loty, Stroiciel lasu i Kino krótkich filmów przedstawione zostały w odcinkach słuchaczom Programu Trzeciego Polskiego Radia przez członków MUMIO.
W studiu nagraniowym Trójki Jadwiga i Dariusz Basińscy oraz Jacek Borusiński przygotowali 25 odcinków „Kina krótkich filmów” i Marka Stokowskiego. Muzykę skomponował i zagrał nowy członek Mumio - Tomasz Drozdek, a autorką adaptacji i reżyserką całości jest Baszka Marcinik z Programu 3.
Wstęp wolny!
Mediateka Miejska Biblioteka Publiczna w Malborku zapraszają na spotkanie autorskie z pisarzem i poetą MARKIEM STOKOWSKIM. Spotkanie odbędzie się w czwartek 4 grudnia br. o godzinie 17.00 w Mediatece w CKiE Szkoła Łacińska, Stare Miasto 42.
Marek Stokowski opowie o „Kinie krótkich filmów”, MUMIO, podróżach po ukochanych Żuławach i o pewnym bardzo ważnym psie….
Marek Stokowski - pisarz, poeta, autor humoresek poetyckich, książek popularnonaukowych i edukacyjnych poświęconych zakonowi krzyżackiemu i jego zamkom. Wieloletni pracownik Muzeum Zamkowego w Malborku. Postać legendarna Młodzieżowego Koła Przyjaciół Zamku, który swoją pasją historyczną zaraził wiele pokoleń młodych ludzi. Najmłodsi uczą się historii Malborka z książek „Legendy i opowieści zamku Malbork” autorstwa Marka Stokowskiego.
W roku 2004r. wydano powieść historyczną „Błazen” pisarza, rok później pojawiła się powieść współczesna pt. „Samo-loty”. Następnie czytelnicy otrzymali „Stroiciela lasu”, powieść nominowaną do Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus za rok 2010.
15 września br. premierę miało „Kino krótkich filmów” - powieść przyjęta z entuzjazmem przez czytelników i słuchaczy radiowej Trójki, która objęła patronat medialny książki.
Samo-loty, Stroiciel lasu i Kino krótkich filmów przedstawione zostały w odcinkach słuchaczom Programu Trzeciego Polskiego Radia przez członków MUMIO.
W studiu nagraniowym Trójki Jadwiga i Dariusz Basińscy oraz Jacek Borusiński przygotowali 25 odcinków „Kina krótkich filmów” i Marka Stokowskiego. Muzykę skomponował i zagrał nowy członek Mumio - Tomasz Drozdek, a autorką adaptacji i reżyserką całości jest Baszka Marcinik z Programu 3.
Wstęp wolny!
zdjęcie: link
Wystawa Trzy wieki w granicach Rzeczpospolitej. Zamek malborski od inkorporacji do rozbioru 1454-1772
Wystawa Trzy wieki w granicach Rzeczpospolitej. Zamek malborski od inkorporacji do rozbioru 1454-1772 to ekspozycja o charakterze historycznym, omawiająca długi – ponad trzystuletni – okres dziejów polskiego Malborka.
(…) Nowa wystawa będzie zatem kontynuacją opowieści uzupełniającej wiedzę o nowożytnym Malborku między 1454 a 1772 rokiem.
Materiał ekspozycyjny pochodzi głównie ze zbiorów Muzeum Zamkowego w Malborku, są tu ryciny, obrazy olejne, numizmaty, rzemiosło artystyczne oraz rzeźba barokowa. Liczne faksymile dokumentów związanych z zamkiem i miastem pochodzących ze zbiorów archiwów gdańskich i warszawskich, prezentowane w gablotach i na planszach, uzupełniają treść dydaktyczną.
Wystawie towarzyszy katalog, w którym zawarty jest rys historyczny, pełny spis prezentowanych zabytków, faksymilów i reprodukcji oraz wybór źródeł i literatury przedmiotu.
Wystawa Trzy wieki w granicach Rzeczpospolitej. Zamek malborski od inkorporacji do rozbioru 1454-1772
Sale nad Infirmerią na Zamku Średnim
Od 6 grudnia 2014 roku
(…) Nowa wystawa będzie zatem kontynuacją opowieści uzupełniającej wiedzę o nowożytnym Malborku między 1454 a 1772 rokiem.
Materiał ekspozycyjny pochodzi głównie ze zbiorów Muzeum Zamkowego w Malborku, są tu ryciny, obrazy olejne, numizmaty, rzemiosło artystyczne oraz rzeźba barokowa. Liczne faksymile dokumentów związanych z zamkiem i miastem pochodzących ze zbiorów archiwów gdańskich i warszawskich, prezentowane w gablotach i na planszach, uzupełniają treść dydaktyczną.
Wystawie towarzyszy katalog, w którym zawarty jest rys historyczny, pełny spis prezentowanych zabytków, faksymilów i reprodukcji oraz wybór źródeł i literatury przedmiotu.
Wystawa Trzy wieki w granicach Rzeczpospolitej. Zamek malborski od inkorporacji do rozbioru 1454-1772
Sale nad Infirmerią na Zamku Średnim
Od 6 grudnia 2014 roku
informacja: MZM
25 listopada 2014
Stalag XXB - Pieniądz obozowy
Zgodnie z zasadami prawa międzynarodowego jeńcom wojennym za pracę przysługiwało wynagrodzenie, a oficerom żołd. Jednak ze względu na uniemożliwienie wykorzystywania tych pieniędzy przez jeńców poza obozem np. podczas ucieczki lub podejmowania prób przekupienia strażników wprowadzono pieniądze zastępcze, które można było wykorzystywać tylko na terenie obozu. Wymiana tych bonów na walutę obiegową była możliwa jedynie w przypadku wysyłania przez jeńców pieniędzy do rodziny lub organizacji humanitarnych. Wartość pieniędzy obozowych była równowartością niemieckich pieniędzy obiegowych (1 lagermarka = 1 marka niemiecka). W przypadku Generalnej Guberni wartość 1 marki obozowej równa była 2 złotym a przy przekazywaniu pieniędzy za granicę 1 marka odpowiadała wartości funta brytyjskiego.
O ile podczas I wojny światowej poszczególne obozy wydawały swoje własne bony to podczas II wojny światowej wprowadzono emisję centralną jednakową dla wszystkich obozów jenieckich. Emitentem tych bonów było naczelne dowództwo Wehrmachtu. Poszczególne nominały różniły się wielkością i kolorem papieru ale wszystkie oznaczone były czerwonym trójkątem i zawierały napis:
"Bon ten jest środkiem płatniczym dla jeńców wojennych i może być przez nich wydawany i otrzymywany tylko na terenie obozu lub w wydzielonych komandach roboczych w specjalnych miejscach sprzedaży. Wymiana bonów na prawne środki płatnicze może być dokonana tylko we właściwych kasach administracji obozu. Niezastosowanie się do przepisów, podrabianie lub fałszowanie będzie karane."
Występowały następujące nominały bonów:
1 Reichspfennig
10 Reichspfennig
50 Reichspfennig
1 Reichsmark
2 Reichsmark
5 Reichsmark
10 Reichsmark
Także w Stalagu XXB wynagrodzenie za pracę wypłacano w "Lagermarkach" jak je potocznie nazywano. Wynagrodzenie jeńców zmieniało się wraz z upływem czasu i było zależne od wykonywanej przez nich pracy. W roku 1940 jeńcy Stalagu XXB za swoją prace otrzymywali od 70 fenigów do 1 marki dziennie. Mogli za to nabywać w kantynie obozowej lub kantynach w większych komandach roboczych po niskich cenach, piwo (25 fenigów), lemoniadę (20 fenigów), korniszony, melasę, sztuczny miód, cytryny, przybory toaletowe, mydło, różne szczotki, szelki itp. W roku 1941 obóz główny posiadał dobrze zaopatrzoną kantynę, która sprzedaje wszystkie przedmioty codziennego użytku oraz sok jabłkowy, cytryny, ale nie było w niej piwa ani świeżych warzyw. Bardzo pożądana była pasta do butów. Rzecznik jeńców skarżył się, że nie otrzymuje informacji na temat zysków kantyny. W roku następnym kantyna nie miała już praktycznie niczego na sprzedaż, a dodatkowo mnożyły się przypadki ograniczania wynagrodzenia za "mała wydajność pracy" i zmuszanie do pracy w nadgodzinach bez stosownego wynagrodzenia lub rekompensaty w postaci dni wolnych od pracy.
O ile podczas I wojny światowej poszczególne obozy wydawały swoje własne bony to podczas II wojny światowej wprowadzono emisję centralną jednakową dla wszystkich obozów jenieckich. Emitentem tych bonów było naczelne dowództwo Wehrmachtu. Poszczególne nominały różniły się wielkością i kolorem papieru ale wszystkie oznaczone były czerwonym trójkątem i zawierały napis:
"Bon ten jest środkiem płatniczym dla jeńców wojennych i może być przez nich wydawany i otrzymywany tylko na terenie obozu lub w wydzielonych komandach roboczych w specjalnych miejscach sprzedaży. Wymiana bonów na prawne środki płatnicze może być dokonana tylko we właściwych kasach administracji obozu. Niezastosowanie się do przepisów, podrabianie lub fałszowanie będzie karane."
Występowały następujące nominały bonów:
1 Reichspfennig
10 Reichspfennig
50 Reichspfennig
1 Reichsmark
2 Reichsmark
5 Reichsmark
10 Reichsmark
Także w Stalagu XXB wynagrodzenie za pracę wypłacano w "Lagermarkach" jak je potocznie nazywano. Wynagrodzenie jeńców zmieniało się wraz z upływem czasu i było zależne od wykonywanej przez nich pracy. W roku 1940 jeńcy Stalagu XXB za swoją prace otrzymywali od 70 fenigów do 1 marki dziennie. Mogli za to nabywać w kantynie obozowej lub kantynach w większych komandach roboczych po niskich cenach, piwo (25 fenigów), lemoniadę (20 fenigów), korniszony, melasę, sztuczny miód, cytryny, przybory toaletowe, mydło, różne szczotki, szelki itp. W roku 1941 obóz główny posiadał dobrze zaopatrzoną kantynę, która sprzedaje wszystkie przedmioty codziennego użytku oraz sok jabłkowy, cytryny, ale nie było w niej piwa ani świeżych warzyw. Bardzo pożądana była pasta do butów. Rzecznik jeńców skarżył się, że nie otrzymuje informacji na temat zysków kantyny. W roku następnym kantyna nie miała już praktycznie niczego na sprzedaż, a dodatkowo mnożyły się przypadki ograniczania wynagrodzenia za "mała wydajność pracy" i zmuszanie do pracy w nadgodzinach bez stosownego wynagrodzenia lub rekompensaty w postaci dni wolnych od pracy.
Krzyżacy - Misja specjalna - gra planszowa z Malborkiem w tle
Poprzednio pisałem o ciekawym pomyśle stworzenia gry powiązanej z historią miasta na przykładzie Posnanii. Dziś gra planszowa dla najmłodszych, w której zamek krzyżacki w Malborku pojawia się w tle. Nie grałem i nie mam jej ale sądząc po zdjęciach z gry zabawa dla najmłodszych przednia ;-)
Zdjęcia i informacja: LINK
24 listopada 2014
Marienburg - gra planszowa o historii miasta?
Och, jeszcze póki co takiej nie ma, ale jest bardzo ciekawa gra o Poznaniu i jego historii:
"Posnania" - gra co prawda ma swoje plusy i minusy ;) ale to interesująca forma promocji i prezentacji miasta oraz jego historii.
Kilka informacji o grze: LINK
Może komuś przyjdzie do głowy ciekawy pomysł stworzenia gry o Malborku?
"Posnania" - gra co prawda ma swoje plusy i minusy ;) ale to interesująca forma promocji i prezentacji miasta oraz jego historii.
Kilka informacji o grze: LINK
Może komuś przyjdzie do głowy ciekawy pomysł stworzenia gry o Malborku?
23 listopada 2014
Carl Gerlach - wczoraj i dziś
W związku z faktem iż wystąpiły niejasności w lokalizacji sklepu Carla Gerlacha, oto zdjęcia poglądowe, by było ciekawiej w załączeniu fotografie z końca XIX wieku, gdy budynek wyglądał trochę inaczej, zdjęcie po adaptacji z lat 30'stych XX wieku oraz współczesna lokalizacja.
Na fotografiach widać jak zmieniała się zabudowa starego miasta
Na fotografiach widać jak zmieniała się zabudowa starego miasta
Carl Gerlach - sklep i kamienica
Zdjęcie przedstawia sklep Carla Gerlacha oferujący zabawki, ubrania, artykuły sportowe. W 1937 roku telefon do sklepu: 2461 :)
Budynek znajdował się na dawnej ulicy Rittergasse 4. Gdzie ona była? Tutaj:
Pamiątkowa moneta - Ordensfestspiele "Bartolomäus Blume"
Pamiątkowa moneta z okazji odbywającego się festiwalu w Malborku przed II wojną światową.
Zbiory prywatne
22 listopada 2014
Subskrybuj:
Posty (Atom)