ARTYSTYCZNA SPUŚCIZNA MACIEJA KILARSKIEGO. ARCHITEKTURA. PEJZAŻ
Czas trwania wystawy: 11 września–19 października 2014
Miejsce wystawy: przyziemie Pałacu Wielkich Mistrzów, Zamek Średni
Od czwartku, 11 września, w przyziemiu Pałacu Wielkich Mistrzów na Zamku Średnim będzie można oglądać kolejną wystawę prezentującą nabytki Muzeum Zamkowego w Malborku z lat 2005-2014. W czwartej odsłonie zobaczymy prace Macieja Kilarskiego (1922-2003) – wybitnego muzealnika i konserwatora gotyckiej architektury, zabytkoznawcy i zarazem wrażliwego na piękno artysty. Pomimo wielkiej monograficznej wystawy, którą Muzeum zorganizowało na przełomie 2004 i 2005 roku na Zamku Wysokim, twórczość plastyczna byłego kuratora malborskiej placówki jest wciąż mało znana.
Maciej Kilarski ukończył Gimnazjum i Liceum im. Sułkowskich w Rydzynie; następnie studiował architekturę na Politechnice Lwowskiej, w Krakowie i Gdańsku oraz historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim pod okiem wybitnych polskich badaczy. Swą pracę zawodową zaczynał w latach czterdziestych XX wieku, prowadząc m.in. badania w pocysterskim opactwie w Rudach koło Raciborza oraz w nadmorskim Gdańsku, odgruzowując Główne Miasto. W latach pięćdziesiątych XX wieku związał się zawodowo z pokrzyżackim zamkiem w Malborku i na trwałe wpisał się w jego historię, opracowując koncepcje odbudowy warowni oraz nadzorując prace rekonstrukcyjne. To wybitne dzieło dawnej architektury obronnej stało się jego wielką pasją, swoistym opus magnum, któremu poświęcił także wiele prac naukowych.
W swojej twórczości plastycznej Maciej Kilarski koncentrował się głównie na dawnej architekturze. Jej historia, ogólna bryła i detal od najmłodszych lat fascynowały malborskiego konserwatora. Szkicował jej widoki z natury, czasem w wielkim skrócie, z odległej perspektywy na tle pejzażu, czasem w wielkim zbliżeniu, koncentrując się na każdym, nawet najdrobniejszym jej elemencie. W jego artystycznej spuściźnie znajdują się także subtelne w wyrazie pejzaże, studia roślin i drzew oraz portrety osób dobrze mu znanych i widzianych tylko przez chwilę, w pociągu na trasie Malbork-Oliwa, którą odbywał każdego dnia podążając do pracy w malborskim zamku. Maciej Kilarski rysował z pasją i zamiłowaniem. Sztuka była jego drogą poznania świata. Eksperymentował z różnymi technikami malarskimi, rysunkowymi i graficznymi, poszukując ukrytych w swej wyobraźni ciekawych sposobów rejestracji przemijającej rzeczywistości. W „plastycznym zapisie” okrywał w swą wewnętrzną wrażliwość, niecodzienne wyczucie formy, światła i koloru.
Na ekspozycji, w kameralnych salach, w przyziemiu Pałacu Wielkich Mistrzów, zobaczymy tylko małą cząstkę z artystycznego oeuvre Macieja Kilarskiego, ale jak się wydaje opisującą w dość wyrazisty sposób jego wrażliwość, osobowość twórczą i wewnętrzne piękno. Prace te powstawały na przestrzeni kilku dziesięcioleci, do lat siedemdziesiątych minionego wieku. Wśród wybranych z malborskiej kolekcji eksponatów znajdują się widoki z Rydzyny, Lwowa, Krakowa, Rud Raciborskich, Gdańska i Malborka - głównych stacji w życiowej drodze tego konserwatora i artysty. Ich uzupełnieniem są subtelne w wyrazie niekiedy nostalgiczne pejzaże i studia roślin, w których ich autor poszukiwał w otaczającym go świecie - na górskich stokach, wśród mazurskich jezior czy w kępach, zdawałoby się bezładnie rosnących drzew oliwskich lasów - piękna i harmonii.
źródło: MZM
Uwielbiam Macieja Kilarskiego - artystę. Przepiękne!
